Wagon

Verschenen in de Volkskrant, juni 2016

Na maandenlang off the wagon te zijn geweest, zit ik er eindelijk weer eens on. Voor wie niet weet wat deze uitdrukkingen betekenen, raadpleeg ik internet. Dan weet ik het zelf ook meteen.

Dat hier alcoholgebruik in het geding is, begrijp ik, maar ik haal de twee tegenstellingenaltijd door elkaar. Bevindt de dappere geheelonthouder zich nu on of juist off the wagon? En de gezellige innemer, zit hij er off of on? Welk voorzetsel geeft dit gezegde een positieve draai?

Het is maar van welke kant je het bekijkt. In het geval van on zou je, nog lekker áán de drank, kunnen denken dat de uitdrukking in je voordeel werkt. En dat is ook zo; alleen ben je ón the wagon juist ván de drank, dus op de goede weg.

De Amerikaanse uitdrukking being on the wagon’ of on the cart stamt uit 1900. En refereert aan door paarden getrokken waterkarren die werden gebruikt om stoffige wegen te besproeien. Het tegenovergestelde (met off) komt uit de zelfde periode.

Dus: wie hoog en droog op de waterwagen zit (niet te verwarren met het Germaanserige lagereschool lied ‘Hoog op de gele wa-agen’), is een held die in plaats van alcohol water drinkt en wie er van af valt een looser die zich binnen de korste keren geheid weer klem zuipt.

Tenzij je 66 dagen – een vervelende rekensom leert: iets langer dan twee maanden- geen druppel alcoholhoudende drank meer tot je neemt. Daarna schijn je in staat te zijn de wildebras in je hoofd enigszins te ‘resetten’. De frontale hersenkwab die alles zou moeten bestieren, krijgt weer ruim baan de regie te voeren over het reptielenbrein erachter en de alcoholconsumptie te doseren.

Tot dan toe werd je -zonder zadel en leidsels- meegesleurd door een steppemerrie met oogkleppen voor die als je even niet oplette nu eens de Zara of de Bijenkorf in galoppeerde om volstrekt overbodige kledingstukken binnen te halen, dan weer naar feesten en partijen kloste om onder onwaardig gehinnik het ene glas na het andere naar binnen te slobberen. Geef dat beest liever een suikerklontje. Of een bonbon. Van suiker, hoe giftig ook, krijg je geen kater. Wel van vijf glazen wijn achter elkaar. Het petieterige vrouwenlichaam schijnt er maar twee te kunnen verstouwen.

Zolang ik leef wordt in de ‘artistieke’ kringen waarin ik verkeer fiks gezopen. Vroeger -‘ach, geef dat kind toch een roseetje!’ -ook nog met een lekkere sigaret erbij. Aan alles komt een eind, maar liever niet al te vroegtijdig.

Op mijn internetzoektocht naar Nederlandse vertalingen van ‘on the wagon’ stuitte ik dankzij lyricbus.com. op een liedjestekst van Green Day(?) met deze titel.

Is het Engels al onbegrijpelijk, het Nederlands helemaal.

Ik citeer de eerste regels van het refrein:

 

‘Well today I say sweet things,                 ‘Nou vandaag zeggen ik zoete dingen

but tomorrow I’ll be making up excuses.’ Maar morgen ik zal maken van excuses.’

 

En de laatste:

‘Well, I got no real excuse                     ‘Nou heb ik geen echte excuus,

I’m on the wagon again.                           Ik ben weer op de wagen.

Oh yeah!’                                                  Oh Ja!’

 

 

Comments RSS You can leave a response, or trackback from your own site.